آزمون های پارامتریک
آزمون های پارامتریک: آزمون های استنباطی هستند که توان آماری بالا و قدرت پرداختن به داده های جمع آوری شده در طرح های پیچیده را دارند. این آزمون ها در مورد داده های پارامتری(داده هایی که دارای مقیاس نسبی و یا فاصله ای اند و بنابراین به صورت کمیت های پیوسته می باشندو بعلاوه توزیع آنها در یک جامعه آماری بهنجار یا نزدیک به هنجار است) به کار می روند. آنها بیشتر فرض می گیرند که داده ها توزیع طبیعی داشته و نمونه ها واریانس مساوی دارند. این آزمون ها برای سنجش فرضیه هایی که متغیر آن ها کمی است استفاده می شود. متغیر های کمی به علت کمی بودن و واحد پذیر بودن از این ویژگی برخورد دارند که آنها را میانگین پذیر و انحراف معیار پذیر می کنند و به دلیل همین ویژگی معمولا برای استفاده از آزمون های پارامتریک، پیش فرض هایی لازم است که از آن جمله نرمال بودن توزیع جامعه است زیرا در حالتی که توضیع جامعه نرمال نباشد، میانگین و انحراف معیار، نمایی واقعی از داده ها را به تصویر نمی کشانند.
انواع آزمون های پارامتریک:
آزمون میانگین: میانگین به عنوان معتبر ترین شاخص متوسط مبنای بسیاری از پژوهش ها و بررسی های آماری است.
- آزمون میانگین یک گروهی
- آزمون تفاوت میانگین دوگروه
- آزمون معنادار بودن تفاوت میانگین چند گروه
- آزمون معنادار بودن ضریب همبستگی
- آزمون معنادار بودن تفاوت ضریب همبستگی در نمونه های مستقل