کتابداری
کتابخانه از دیرباز به عنوان کانون گردآوری منابع مکتوب فرهنگی، علمی و فنی و اشاعه اطلاعات سازمان یافته آنها در میان گروههای مختلف استفاده کننده شناخته شده است. پیشرفتهای سریع جوامع انسانی و نیز افزایش میزان انتشارات در زمینه های مختلف دانش بشری، ایجاد و گسترش کتابخانه ها را امری الزامی ساخته است.
بهره گیری از میراث مکتوب فرهنگی عامل پیشرفت معنوی و کسب استقلال فرهنگی است و استفاده از اطلاعات علمی و فنی در پژوهشها، تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها موجب پیشرفت اقتصادی، نیل به خودکفائی و رشد همه جانبه است. افزایش انتشارات گرچه تأثیری مستقیم در اشاعه اطلاعات دارند اما باید به صورت مناسبی سازمان داده شوند تا بتوانند به نحو مطلوب و مؤثر مورد بهره برداری قرار گیرند.
کتابخانه ها مسئولیت پاسخگوئی به نیازهای اطلاعاتی جامعه را دارند. نیازهای جامعه در همه دوران و شرایط یکسان نبوده، موضوعات و مسائل گوناگون در هر حال از اهمیت واحد برخوردار نیستند. شناخت این نیازها از راه اندازی کتابخانه مهم تر است. تعداد گرایش های و تمایلات و دیدگاه ها و برداشت های افراد از وقایع و مسائل و انگیزه های گوناگون در پی جوئی اطلاعاتی و عوامل پیدا و پنهان در زایش پرسشها و ابهامات، برپیچیدگی و تنوع نیازها می افزاید. این امر ایجاد کتابخانه ها و گسترش سازمان یافته آنها و نیز وجود کتابداران آموزش دیده در سطوح مختلف دانشگاهی را جهت سازماندهی و اداره کتابخانه ها ایجاب می کند.